Η Γενική Συνέλευση της Κεντρικής Ένωσης Επιμελητηρίων Ελλάδος (Κ.Ε.Ε.Ε.) κατά τη συνεδρίασή της την 21η/11/2014, ύστερα από πρόταση του Προέδρου του Επιμελητηρίου Σερρών, κ. Χρήστου Μέγκλα, αποφάσισε ομόφωνα ότι η ρύθμιση της υφιστάμενης νομοθεσίας (Ν. 4174/2013 «Κώδικας φορολογικής διαδικασίας και άλλες διατάξεις») περί φορολογικής ευθύνης προσώπων – μελών Διοικητικού Συμβουλίου Ανώνυμης Εταιρείας επ΄ ουδενί λόγω δύναται να είναι εναρμονισμένη με την ευθύνη μελών του Δ.Σ. Ανώνυμης Εταιρείας, σύμφωνα με τον Κωδ. Νόμο 2190/1920.
Συγκεκριμένα, ο Πρόεδρος της Κ.Ε.Ε.Ε., κος Κωνσταντίνος Μίχαλος, υλοποιώντας άμεσα την απόφαση της Γ.Σ. επί του θέματος, απέστειλε στις 24/11/2014, προς τον Υφυπουργό Οικονομικών, κ. Γεώργιο Μαυραγάνη, επιστολή με θέμα «Πρόταση για αναμόρφωση – τροποποίηση διατάξεων του Ν. 4174/2013 για ευθύνες μελών ΔΣ των Α.Ε.», η οποία κοινοποιήθηκε στη Γενική Γραμματέα Εσόδων του Υπουργείου Οικονομικών, στη Διεύθυνση ΑΕ και Πίστεως της Γ.Γ.Ε. και σε όλα τα Επιμελητήρια – μέλη της Κ.Ε.Ε.Ε.
Τα βασικά σημεία της εμπεριστατωμένης επιστολής του κ. Μίχαλου, στην οποία γίνεται εκτενής αναφορά στα προβλεπόμενα στον ανωτέρω Νόμο, καθώς και στην εκδοθείσα κατ΄ εξουσιοδότηση σχετική ΠΟΛ 1282/31.12.2013 (ΦΕΚ Β΄54/16-01-2014) «Προληπτικά ή διασφαλιστικά του δημοσίου συμφέροντος μέτρα άμεσου και επείγοντος χαρακτήρα σε περίπτωση φοροδιαφυγής……..» του Γενικού Γραμματέα Δημοσίων Εσόδων, είναι τα εξής:
«Κεντρική Ένωση Επιμελητηρίων Ελλάδος, 24/11/2014, Αρ. Πρωτ.2488
Ο Πρόεδρος
Κύριε Υπουργέ,
………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………..
Είναι γεγονός ότι το Δημόσιο, προκειμένου να εισπράξει φόρους, τόκους και πρόστιμα από διάφορες φορολογικές παραβάσεις, επιβάλλει συνέπειες δυσανάλογες προς το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα με το να απαγορεύει σε πρόσωπα, που συμμετέχουν με κάποιο τρόπο στη λειτουργία μιας ανώνυμης εταιρείας, την διενέργεια διαφόρων πράξεων ή με το επιβάλλει δυσμενείς καταστάσεις (μη έκδοση φορολογικής ενημερότητας, μη μεταβίβαση περιουσιακών στοιχείων, κατασχέσεις καταθέσεων κ.λ.π.), αλλά τα πρόσωπα αυτά δεν έχουν αποφασιστική αρμοδιότητα, κυρίως, στην διαδικασία της λήψης αποφάσεων, όσον αφορά την διαπραχθείσα φορολογική παράβαση………………………………………………………………………………
Με άλλα λόγια, ελλείπει το στοιχείο της υπαιτιότητας στα πρόσωπα αυτά, αλλά, παρά ταύτα, η φορολογική νομοθεσία τα θεωρεί υπαίτια και επιβάλλει σε βάρος τους κυρώσεις για πταίσματα για τα οποία δεν φέρουν ουδεμία ευθύνη.
Η δίκαιη λύση, η οποία θα πρέπει να επιδιωχθεί με την τροποποίηση του υπάρχοντος σήμερα καθεστώτος, είναι να χαρακτηρίζονται ως υπεύθυνα πρόσωπα για την καταβολή κάθε φόρου, τόκου ή προστίμου, όλα εκείνα τα πρόσωπα, τα οποία φέρουν ευθύνη για κάθε πταίσμα……………………………Συνεπώς, θα πρέπει να γίνει η ακόλουθη αντίστοιχη αναμόρφωση και τροποποίηση στις διατάξεις της παρ. 6 του άρθρου 46 και 1 του άρθρου 50 του Νόμου 4174/2013 (να διαγραφούν οι φράσεις «σωρευτικά», «προσωπικά και αλληλέγγυα» και «προσωπικώς αλληλεγγύως»), στο τέλος των οποίων θα πρέπει να προστεθεί εδάφιο ως εξής: «Τα ανωτέρω πρόσωπα ευθύνονται μόνο για κάθε πταίσμα και μόνο εφόσον είχαν ασκήσει πράγματι, προσωρινά ή διαρκώς τουλάχιστον, καθήκοντα διοικήσεως ή διαχείρισης ανώνυμης εταιρείας».
Με την διατύπωση αυτή, ναι μεν φέρουν ευθύνη όλα τα πρόσωπα, που αναφέρονται στις ανωτέρω διατάξεις του Νόμου 4174/2013 και στην, κατ΄ εξουσιοδότηση, εκδοθείσα απόφαση του Γενικού Γραμματέα Εσόδων υπ΄ αριθ. 1282/2013, όμως πριν από την απόδοση ευθύνης σ΄ αυτά θα πρέπει να αποδειχθεί ότι αυτά φέρουν μια μορφή υπαιτιότητας (δόλο ή αμέλεια) με το να έχουν π.χ. παραστεί και υπογράψει πρακτικό διοικητικού συμβουλίου περί μη πληρωμής ή μη απόδοσης φόρου, περί παράλειψης συμμόρφωσης προς υποδείξεις της φορολογούσας αρχής ή άσκησης ενδίκων μέσων κατά πράξης επιβολής φόρου και τα όμοια. Η αδιάκριτη όμως επίρριψη ευθυνών, με οποιοδήποτε τρόπο για χρέη της εταιρείας, σε πρόσωπα, είτε αυτά πταίουν, είτε δεν πταίουν, τερματίζεται, εφόσον γίνει δεκτή ή ως άνω τροπολογία.»
Και η επιστολή – πρόταση του Προέδρου της Κ.Ε.Ε.Ε. κ. Μίχαλου καταλήγει ως εξής:
«Βάση, συνεπώς, της αιτούμενης τροποποίησης του νομικού καθεστώτος είναι η αποδεδειγμένη ύπαρξη πταίσματος. Η λύση αυτή είναι δίκαιη, λογική και βάσιμη και ανταποκρίνεται στην επιβάρυνση του αληθούς υπαιτίου για την φορολογική παράβαση, χωρίς να παρασύρει (και ουσιαστικά να τιμωρεί αδίκως) πρόσωπα άσχετα με την διαπιστωθείσα φορολογική παράβαση.»
Σχετικά Αρχεία: